Avustralya Mektubu Avustralya büromuzun haftalık bültenidir. E-posta ile almak için kaydolun.
“Önümüzdeki birkaç saat kapalıyız ama kapının kilidi açık,” dedi Darren Osmotherly teknesinin etrafında kederli kıkırdayarak.
“Kapalı” ifadesi yetersiz bir ifadeydi. Bay Osmotherly’nin Sidney’in bir buçuk saat kuzeybatısındaki Lower Portland’daki restoranı çoğunlukla su altındaydı.
Teknesinin pruvasına çömelmiş ve içeriye bakmak için tentenin altına eğilmiş, kapının açık olduğunu, yani mobilyalarının dışarı çıkabileceğini fark etti.
Böylece içeri yüzmeye karar verdi. Dalarak, çamurlu sel sularında yolunu hissederek kapıyı kapattı.
Yüzeye çıktı ve açık bir pencereden işin yapıldığını söyledi. Teknedeki arkadaşlarından biri eğildi ve ona bir Red Bull verdi. Başını suyun üstünde tutmak için pencere pervazına yaslanarak bir içki aldı.
Yakınlardaki Hawkesbury Nehri geçen yıl Mart ayında, on yıllardır ilk kez sular altında kaldıktan ve restoranını sular altında bıraktıktan sonra, Bay Osmotherly, “Oz” olarak bilinen, Paradise Cafe’sini su basmasına karşı korumuştu. Tüm ekipmanını tekerleklere taktı ve restoran kapılarını daha kolay çıkarabilmek için genişletti. Bu yıl benzer bir sele hazırlanmak için elinden gelen her şeyi yaptığını düşündü. Ancak bu ayın başlarında meydana gelen sellerde su bir metre kadar yükseldi ve yaptığı hazırlıkların çoğunu boşa çıkardı.
Ortağı Deborah Lawson, “Bütün stoğu yüksek raflara koyduk, ancak su gelmeye devam etti” dedi. “Elinden gelen her şeyi yapıyorsun, ama elinden gelenin en iyisini yapman boşa gidiyor,” diye ekledi.
Son zamanlarda hükümetlerin ve bölge sakinlerinin artan sıklık ve doğal afet ölçeğine ayak uydurmak için nasıl mücadele ettikleri hakkında yazdım. Avustralya genelinde, eşi görülmemiş selden etkilenen Aşağı Portland gibi topluluklar, bazen boyunlarına kadar sudayken anında uyum sağlamak zorunda kalıyor.
Geçen yılki sellerde yaklaşık 450.000 Avustralya doları kaybeden Bay Osmotherly, restoranından elinden geldiğince tasarruf etmeye kararlıydı. Sel suları birkaç saat önce zirveye ulaşmış ve yetkililerin geri dönmenin güvenli olduğunu kabul etmesinden günler geçmesine rağmen, o ve diğer birçok sakin, evlerini veya işlerini korumaya ve korumaya karar vermişti.
Lokantasına dalmadan önce, iki arkadaş camın yıkanmasını önlemek için bir pencere perdesini kaldırmış, masaya otururken ayaklarıyla onu tırmalamışlardı. kayık ve çatının tentesine tutundu. Bayan Lawson, önceki gün, ıslanmalarını önlemek için panjurları silerek içeriye nasıl girdiğini anlattı. Her küçük parça sayılır.
Avustralyalıların afet zamanlarında bir araya gelmeleriyle tanınan topluluk ruhu tam olarak teşhir edildi. Bay Osmotherly ve arkadaşları restoranını incelerken, yerel halk teknelere uğrayarak haber ve malzeme paylaşıyor ve yardım teklif ediyor. Bir komşu beline kadar suda dururken sohbet etmek için yürüyerek geldi.
Günün geri kalanını teknelerinde dolaşarak, mahsur kalan komşuları kontrol ederek ve erzak taşıyarak geçirdiler. Telefon hatları kapalıyken, “çalı telgrafı” iletişimine, yani teknelerde birbirlerinin yanından geçen veya nehir kıyılarında duran komşular arasında iletilen mesajlara güveniyorlardı.
Bay Osmotherly’nin, çoğunlukla hasardan kaçmak için yeterince yüksek bir zeminde bulunan evinde, bir düzine insan etrafta dolandı, bazıları bir yığın domuz pastırması ve yumurta pişirdi – restorandan daha önce tüketmek zorunda olduğu stok. elektrikler gittikten sonra bozuldu.
“Biraz devam eden geçici bir aşevimiz var” dedi. “ Burada herkes herkese bakar. Çok uzaktayız. Diğer insanlar gibi acil servislere güvenemeyiz.”
Ayrıca, birbirlerine yardım etmenin onları meşgul ettiğini ve neler yaşadıklarını, kayıpların ne kadar büyük olduğunu düşünmekten alıkoyduğunu da ekledi.
Yine de, son birkaç yıl – orman yangınları, koronavirüs, art arda iki sel – insanları zorluklarla birbirine bağlamış olsa da, topluluğa zarar verdi. Artan felaketlere dair gizli bir korkuyla savaşan her şeyden sağ çıkabileceklerine dair kararlılık.
Sel suları çekilmeden önce bile, Bay Osmotherly bir sonrakine nasıl daha iyi hazırlanacağını düşünüyordu: jeneratör almak, böylece elektrik kesilirse , restorandaki stoğu bu sefer olduğu gibi bozulmaz; restoranının kolayca boşaltılabileceğinden emin olmak. Sloganı: “Planlamayı başaramazsan, başarısız olmayı planlıyorsun.”
Ama bununla yeniden başa çıkma düşüncesi – bir yıl içinde, iki ay içinde bilmiyordu – onu yarı yolda bıraktı. “Yapamam – mesela, eğer bu her yıl oluyorsa, bu -” Durdu. Konuyu değiştirdi.
Ama ayrılmak onun için masada değildi. Sıkı sıkıya bağlı topluluktaki başka kimse için de değildi.
“Hepsi bana ‘pops’ diyor. Başka nerede yaşardım?” dedi 79 yaşındaki Keith Jonsen, Bay Osmotherly’nin evinin önünde oturuyordu. Evi 2021 selinde sular altında kalmıştı ve daha sonra taşındığı karavan bu yılki selde sular altında kaldı. Ama yakında ona geri dönebileceğini umduğunu söyledi. “Ya da B Planı.”
“B Planı Nedir?” dedi. “Benim yok.”
Şimdi bu haftanın hikayeleri için.
Avustralya ve Yeni Zelanda
Bu ay Aşağı Portland’daki şiddetli selden sonra evler ve kulübeler sular altında kaldı. Kredi… The New York Times için Matthew Abbott
1997’de Moskova’nın Kızıl Meydanı’nda bir Coca-Cola reklam panosu. Kredi… Andres Hernandez/İrtibat, Getty Images aracılığıyla
Avustralya’da daha fazla haber ve tartışma için güne yerel Sabah Brifinginizle başlayın ve Facebook grubumuzda bize katılın.
“Önümüzdeki birkaç saat kapalıyız ama kapının kilidi açık,” dedi Darren Osmotherly teknesinin etrafında kederli kıkırdayarak.
“Kapalı” ifadesi yetersiz bir ifadeydi. Bay Osmotherly’nin Sidney’in bir buçuk saat kuzeybatısındaki Lower Portland’daki restoranı çoğunlukla su altındaydı.
Teknesinin pruvasına çömelmiş ve içeriye bakmak için tentenin altına eğilmiş, kapının açık olduğunu, yani mobilyalarının dışarı çıkabileceğini fark etti.
Böylece içeri yüzmeye karar verdi. Dalarak, çamurlu sel sularında yolunu hissederek kapıyı kapattı.
Yüzeye çıktı ve açık bir pencereden işin yapıldığını söyledi. Teknedeki arkadaşlarından biri eğildi ve ona bir Red Bull verdi. Başını suyun üstünde tutmak için pencere pervazına yaslanarak bir içki aldı.
Yakınlardaki Hawkesbury Nehri geçen yıl Mart ayında, on yıllardır ilk kez sular altında kaldıktan ve restoranını sular altında bıraktıktan sonra, Bay Osmotherly, “Oz” olarak bilinen, Paradise Cafe’sini su basmasına karşı korumuştu. Tüm ekipmanını tekerleklere taktı ve restoran kapılarını daha kolay çıkarabilmek için genişletti. Bu yıl benzer bir sele hazırlanmak için elinden gelen her şeyi yaptığını düşündü. Ancak bu ayın başlarında meydana gelen sellerde su bir metre kadar yükseldi ve yaptığı hazırlıkların çoğunu boşa çıkardı.
Ortağı Deborah Lawson, “Bütün stoğu yüksek raflara koyduk, ancak su gelmeye devam etti” dedi. “Elinden gelen her şeyi yapıyorsun, ama elinden gelenin en iyisini yapman boşa gidiyor,” diye ekledi.
Son zamanlarda hükümetlerin ve bölge sakinlerinin artan sıklık ve doğal afet ölçeğine ayak uydurmak için nasıl mücadele ettikleri hakkında yazdım. Avustralya genelinde, eşi görülmemiş selden etkilenen Aşağı Portland gibi topluluklar, bazen boyunlarına kadar sudayken anında uyum sağlamak zorunda kalıyor.
Geçen yılki sellerde yaklaşık 450.000 Avustralya doları kaybeden Bay Osmotherly, restoranından elinden geldiğince tasarruf etmeye kararlıydı. Sel suları birkaç saat önce zirveye ulaşmış ve yetkililerin geri dönmenin güvenli olduğunu kabul etmesinden günler geçmesine rağmen, o ve diğer birçok sakin, evlerini veya işlerini korumaya ve korumaya karar vermişti.
Lokantasına dalmadan önce, iki arkadaş camın yıkanmasını önlemek için bir pencere perdesini kaldırmış, masaya otururken ayaklarıyla onu tırmalamışlardı. kayık ve çatının tentesine tutundu. Bayan Lawson, önceki gün, ıslanmalarını önlemek için panjurları silerek içeriye nasıl girdiğini anlattı. Her küçük parça sayılır.
Avustralyalıların afet zamanlarında bir araya gelmeleriyle tanınan topluluk ruhu tam olarak teşhir edildi. Bay Osmotherly ve arkadaşları restoranını incelerken, yerel halk teknelere uğrayarak haber ve malzeme paylaşıyor ve yardım teklif ediyor. Bir komşu beline kadar suda dururken sohbet etmek için yürüyerek geldi.
Günün geri kalanını teknelerinde dolaşarak, mahsur kalan komşuları kontrol ederek ve erzak taşıyarak geçirdiler. Telefon hatları kapalıyken, “çalı telgrafı” iletişimine, yani teknelerde birbirlerinin yanından geçen veya nehir kıyılarında duran komşular arasında iletilen mesajlara güveniyorlardı.
Bay Osmotherly’nin, çoğunlukla hasardan kaçmak için yeterince yüksek bir zeminde bulunan evinde, bir düzine insan etrafta dolandı, bazıları bir yığın domuz pastırması ve yumurta pişirdi – restorandan daha önce tüketmek zorunda olduğu stok. elektrikler gittikten sonra bozuldu.
“Biraz devam eden geçici bir aşevimiz var” dedi. “ Burada herkes herkese bakar. Çok uzaktayız. Diğer insanlar gibi acil servislere güvenemeyiz.”
Ayrıca, birbirlerine yardım etmenin onları meşgul ettiğini ve neler yaşadıklarını, kayıpların ne kadar büyük olduğunu düşünmekten alıkoyduğunu da ekledi.
Yine de, son birkaç yıl – orman yangınları, koronavirüs, art arda iki sel – insanları zorluklarla birbirine bağlamış olsa da, topluluğa zarar verdi. Artan felaketlere dair gizli bir korkuyla savaşan her şeyden sağ çıkabileceklerine dair kararlılık.
Sel suları çekilmeden önce bile, Bay Osmotherly bir sonrakine nasıl daha iyi hazırlanacağını düşünüyordu: jeneratör almak, böylece elektrik kesilirse , restorandaki stoğu bu sefer olduğu gibi bozulmaz; restoranının kolayca boşaltılabileceğinden emin olmak. Sloganı: “Planlamayı başaramazsan, başarısız olmayı planlıyorsun.”
Ama bununla yeniden başa çıkma düşüncesi – bir yıl içinde, iki ay içinde bilmiyordu – onu yarı yolda bıraktı. “Yapamam – mesela, eğer bu her yıl oluyorsa, bu -” Durdu. Konuyu değiştirdi.
Ama ayrılmak onun için masada değildi. Sıkı sıkıya bağlı topluluktaki başka kimse için de değildi.
“Hepsi bana ‘pops’ diyor. Başka nerede yaşardım?” dedi 79 yaşındaki Keith Jonsen, Bay Osmotherly’nin evinin önünde oturuyordu. Evi 2021 selinde sular altında kalmıştı ve daha sonra taşındığı karavan bu yılki selde sular altında kaldı. Ama yakında ona geri dönebileceğini umduğunu söyledi. “Ya da B Planı.”
“B Planı Nedir?” dedi. “Benim yok.”
Şimdi bu haftanın hikayeleri için.
Avustralya ve Yeni Zelanda
Bu ay Aşağı Portland’daki şiddetli selden sonra evler ve kulübeler sular altında kaldı. Kredi… The New York Times için Matthew Abbott
Başka bir “500-Yılda Bir” Sel ve Görevi Yapamayan Bir Hükümet . Avustralya’yı vuran bir doğal afet nedeniyle siviller büyük ölçüde birbirini kurtarmak zorunda kaldı. Yetkililerin iklim kaynaklı felaketlere yanıt vermek için nasıl mücadele ettiğini gösteriyor.
Çin ve Solomon Adaları Gizli Güvenlik Anlaşması Taslağı, Pasifik’te Alarm Yükseliyor . Sızdırılan anlaşma, imzalanırsa, Çin Donanmasının II. Dünya Savaşı’nda hayati bir rol oynayan nakliye yollarını engellemesine yardımcı olabilir.
Geri Alımda, Avustralya Offshore Mültecilerini Yeni Zelanda’ya Göndermeyi Kabul Ediyor . İlk olarak 2013’te sunulan düzenlemeye göre, Yeni Zelanda, Avustralya’nın geniş çapta eleştirilen gözaltı sisteminden üç yıl boyunca yılda 150 mülteci alacak.
Avustralya’daki Hillsong Kilisesi’nin Kurucusu Skandallar Ortasında İstifa Etti . Brian Houston, iki kadının uygunsuz davrandığını söylemesinin ardından kilisenin davranış kurallarını ihlal etmekle suçlandı.
Uzay Komutanlığı Oluşturmak, Avustralya ABD ile Yüksek Teknoloji Bağını Güçlendiriyor Uzay savunmasına yönelik genişletilmiş taahhüt, savaş için yeni, dünya dışı bir manzara gerçeğini yansıtıyor.
Hillsong Church, Kurucusu Brian Houston’ın Davranış Kurallarını İhlal Ettiğini Söylüyor. Avustralya’da faaliyete başlayan küresel mega kilisenin yönetim kurulu, Bay Houston’ı uygunsuz davranışlarla suçlayan iki kadından “koşulsuzca” özür diledi.
1997’de Moskova’nın Kızıl Meydanı’nda bir Coca-Cola reklam panosu. Kredi… Andres Hernandez/İrtibat, Getty Images aracılığıyla
Artık Rusya’da . 400’den fazla şirket, Ukrayna’yı işgal etmesinden bu yana Rusya’dan en azından geçici olarak çekildi. Bazıları komünizmin çöküşünden beri oradalar – Batı kültürü ve ticaretinin kalıcı gücünün sembolleri.
Aile Şirketleri mi? Diğer Boyut . Parapsikoloji Vakfı – dört kuşak bir anasoylu hanedan – geleceği için savaşıyor.
Beyin İmplantı Tamamen Felçli Hastanın İletişim Kurmasına İzin Verir . Özenli bir mektupla mektup, tamamen kilitli bir durumdaki bir adam, yalnızca düşüncelerini kullanarak kelimeleri ve cümleleri formüle edebildi.
100 yaşına kadar nasıl yaşanır . Savaş zamanından sağ kurtulan bir kişi için yoğun yaşamak en iyi intikamdı.
Avustralya’da daha fazla haber ve tartışma için güne yerel Sabah Brifinginizle başlayın ve Facebook grubumuzda bize katılın.