Gillian şöyle yazıyor: Ortağım Jonathon, Avustralyalı. Öğle yemeği ve akşam yemeği için “akşam yemeği” kelimesini kullanır. Hatta yürümeye başlayan çocuğumuza yulaf ezmeli “akşam yemeğini” sabah 8’de yemesini bile söyledi. bir bilgiçten hoşlanır.”
“Öğle yemeği” için “akşam yemeği” bir şeydir. Ancak Jonathon’a, sabah 8’de küçük bir yulaf ezmesinin “akşam yemeği” olarak adlandırılacağı tek bir tarihsel örnek sunması için meydan okuyorum. Kelime, günün en büyük, en (nispeten) resmi yemeğini tanımlamak için kullanılır. Ama yulaf ezmemde olduğu gibi, en çok tutarlılık konusunda deva yapıyorum. Her öğün için bir isim seçin ve buna bağlı kalın. Bu arada, bilgiç değilsin. Bilgiçlik, Jonathon’un adını yanlış yazdığını söylemek olurdu. Gerçekte, adı (onun gibi, sanırım) sadece tuhaf.
“Öğle yemeği” için “akşam yemeği” bir şeydir. Ancak Jonathon’a, sabah 8’de küçük bir yulaf ezmesinin “akşam yemeği” olarak adlandırılacağı tek bir tarihsel örnek sunması için meydan okuyorum. Kelime, günün en büyük, en (nispeten) resmi yemeğini tanımlamak için kullanılır. Ama yulaf ezmemde olduğu gibi, en çok tutarlılık konusunda deva yapıyorum. Her öğün için bir isim seçin ve buna bağlı kalın. Bu arada, bilgiç değilsin. Bilgiçlik, Jonathon’un adını yanlış yazdığını söylemek olurdu. Gerçekte, adı (onun gibi, sanırım) sadece tuhaf.