Bu kişisel yansıma, adlı bir dizinin parçasıdır. Dönüş noktası , yazarların bu yılki kritik anların önümüzdeki yıl için ne anlama gelebileceğini keşfettikleri. Dönüm Noktalarını ziyaret ederek daha fazlasını okuyabilirsiniz. dizi sayfası .
Aşağıda, bir sanatçının arka’nın merceğinden yılın nasıl olduğu veya nasıl olabileceği yorumu yer alıyor.
Yakın zamana kadar bize, Avustralya topraklarında meydana gelen vahşetten bahsetmeyen tarihin badanalı bir versiyonu öğretildi. Bir Avustralya ulusal bilinci, öncekinin bir tartışma konusu olduğu gizli kalmış gerçekleri ortaya çıkarmak için inşa etmeye başlıyor.
Son çalışmam “gölge kemiği”, Queensland Eyalet Arşivlerinden alınan belgelerle katmanlı bir görüntü. Bu materyallerden bazıları, “öldürme zamanları” olarak bilinen bir dönemde Avustralya’da Aborijin halkının katledilmesini ayrıntılarıyla anlatıyor. Görüntüde, 1880’lerin sonlarında Uzak Kuzey Queensland’de yaşayan ve bu vahşi olaylara dair hatırladıklarını çizen Oscar adlı genç bir Aborjin adamın eskiz defterinden görüntüler yer alıyor. Tarihçi Jonathan Richards’a göre Aborijin halkına yönelik şiddet, Hollandalı denizci Willem Janszoon’un Avustralya’ya ayak bastığı 1606 yılına kadar uzanıyor. İngiliz Birinci Filosu 1788’de geldikten sonra “öldürme süreleri” şiddeti arttı. Aborjin halkına yönelik resmi olarak onaylanmış son katliam 1928’de meydana geldi, ancak 20. yüzyılın sonlarında kayıt dışı cinayetler olmuş olabilir.
Bazı tarihi kayıtlar, olanları utançtan silmeye çalışsa da, ölümlü kalıntılar o kadar kolay silinmeyecek. Ailemin hem iskelet hem de diş röntgenlerini sinemama dahil ettim. Projemi açıkladığımda diş hekimim kendi diş röntgen filmlerini bile teklif etti. Tayvanlı ve kolonizasyonun yıkıcı tarihini kabul etmenin önemini anlıyor. Dişler ve kemikler yalnızca belirli kişilerin fiziksel kalıntıları değildir; aynı zamanda Avustralya sömürge yetkilileri tarafından kaybedilen birçok Siyah ve Aborjin yaşamının simgesidir.
Judy Watson’ın sinemasında, Avustralya’nın sömürge döneminde Siyah ve Aborjinlerin kaydedilmemiş birçok cinayetini simgeleyen X-ışınları yer alıyor. Bu çerçevede Bayan Watson, tarihi belgelerin üzerine bir röntgen çekerek izleyicilere Aborijin tarihini gözden kaçırmamalarını hatırlatıyor. Kredi… Judy Watson, “gölge kemik” Brisbane’deki Milani Galerisi’nin izniyle.
Bu kemiklerin çoğu ait oldukları yere geri gönderilmedi. Arrernte ve Kalkadoon mirasının küratörü Hetti Perkins, müzelerdeki ata kalıntılarına atıfta bulunan çalışmamın “dolaplarınızdaki iskeletlerimizi” gösterdiğini yazdı. Dünyanın dört bir yanında Yerli topluluklar, atalarının kalıntılarını ve eserlerini evlerine geri getirmek için pazarlık yapıyor.
Vizyoner olmak için risk almanız gerekir. Daha geleneksel ortamlar yetersiz kaldığında, yeni multimedya yaklaşımları gerekir. Sanatçılar, medyanın, malzemelerin ve fikirlerin dönüştürücü, şekil değiştiren doğasını deneyimleyebildiklerinde başarılı olurlar. Irk, cinsiyet ve otorite sınırlarını zorluyorlar, gizli hikayeleri ve çevresel ve küresel felaketleri açığa çıkarıyorlar.
“Gölge kemiğinde” ellerim güneş ışığına karşı açılıp kapanıyor. Warrane’de (Sidney Limanı) su üzerinde dans eden güneş ışığının görüntüsünü cep telefonumla kaydettim. Görüntünün arka planındaki ses, Sidney Liman Köprüsü’ndeki trafiğin sesidir. Köprünün altındaki kayalara çarpan suyun sesini de duyabilirsiniz. Arkadaşım ve sanatçı meslektaşım Rosemary Laing, omuzlarıma eğildi ve güneş ışığını içeri almak için ellerimi genişletip büzüştüğümde beni filme aldı.
“Gölge kemiği”nden alınan bu çok katmanlı görüntü, aydınlık ve karanlık temalarını sergiliyor. Judy Watson, sinemasında, geçmişteki tatsız olayları örtbas etme eylemini ve eylemsizliğini aktarmak için ellerinin açılıp kapandığı kliplere yer verdi. Kredi… Judy Watson, “gölge kemik” Brisbane’deki Milani Galerisi’nin izniyle.
Tatsız olayları ve tatsız gerçekleri engelleme eylemini ve eylemsizliğini canlandırmak istedim. Bu etki, bu trajedilerin geçmiş, bugün ve gelecek bağlamında ne anlama geldiğine dayanmaktadır. Polis nezaretinde siyahi ölümler hâlâ devam ediyor. Avustralya’da sınır savaşları yapıldı ve kabul edilmeleri gerekiyor. Hatırlamak acı verici olsa da, tanınması ve hatırlanması gereken ortak bir geçmişimiz var. Görüntüm, Wakka Wakka ve Kalkadoon’dan gurur duyan bir kadın ve Blaklash Creative danışmanlık şirketinin eş direktörü Amanda Hayman’ın küratörlüğünü yaptığı son sergim “iskeletler”in ayrılmaz bir parçası.
Hem işimde hem de hayatımda, Kuzey Batı Queensland’in Boodjamulla (Lawn Hill) bölgesinde bir katliamdan sağ kurtulan büyük-büyük-büyükannem Rosie’den ilham alıyorum. Su altında ağırlığını artırmak için vücuduna taşlar koyarak kendini gizledi, burada saman benzeri sazların arasından nefes aldı. Hayatta kaldığı için buradayız.
Şimdi bu hayatta kalma hikayelerini gün ışığına çıkarmak bize kalmış.
Judy Watson, Brisbane, Avustralya’da yaşayan bir Waanyi sanatçısıdır. Küratörlüğünü Amanda Hayman’ın üstlendiği “iskeletler” sergisi, Brisbane’deki Queensland Eyalet Arşivleri’nde izleniyor. Amanda Hayman ve Jonathan Richards bu makaleye katkıda bulundu. Queensland Eyalet Arşivleri, ek tarihsel ayrıntılar sağladı.
Aşağıda, bir sanatçının arka’nın merceğinden yılın nasıl olduğu veya nasıl olabileceği yorumu yer alıyor.
Yakın zamana kadar bize, Avustralya topraklarında meydana gelen vahşetten bahsetmeyen tarihin badanalı bir versiyonu öğretildi. Bir Avustralya ulusal bilinci, öncekinin bir tartışma konusu olduğu gizli kalmış gerçekleri ortaya çıkarmak için inşa etmeye başlıyor.
Son çalışmam “gölge kemiği”, Queensland Eyalet Arşivlerinden alınan belgelerle katmanlı bir görüntü. Bu materyallerden bazıları, “öldürme zamanları” olarak bilinen bir dönemde Avustralya’da Aborijin halkının katledilmesini ayrıntılarıyla anlatıyor. Görüntüde, 1880’lerin sonlarında Uzak Kuzey Queensland’de yaşayan ve bu vahşi olaylara dair hatırladıklarını çizen Oscar adlı genç bir Aborjin adamın eskiz defterinden görüntüler yer alıyor. Tarihçi Jonathan Richards’a göre Aborijin halkına yönelik şiddet, Hollandalı denizci Willem Janszoon’un Avustralya’ya ayak bastığı 1606 yılına kadar uzanıyor. İngiliz Birinci Filosu 1788’de geldikten sonra “öldürme süreleri” şiddeti arttı. Aborjin halkına yönelik resmi olarak onaylanmış son katliam 1928’de meydana geldi, ancak 20. yüzyılın sonlarında kayıt dışı cinayetler olmuş olabilir.
Bazı tarihi kayıtlar, olanları utançtan silmeye çalışsa da, ölümlü kalıntılar o kadar kolay silinmeyecek. Ailemin hem iskelet hem de diş röntgenlerini sinemama dahil ettim. Projemi açıkladığımda diş hekimim kendi diş röntgen filmlerini bile teklif etti. Tayvanlı ve kolonizasyonun yıkıcı tarihini kabul etmenin önemini anlıyor. Dişler ve kemikler yalnızca belirli kişilerin fiziksel kalıntıları değildir; aynı zamanda Avustralya sömürge yetkilileri tarafından kaybedilen birçok Siyah ve Aborjin yaşamının simgesidir.
Judy Watson’ın sinemasında, Avustralya’nın sömürge döneminde Siyah ve Aborjinlerin kaydedilmemiş birçok cinayetini simgeleyen X-ışınları yer alıyor. Bu çerçevede Bayan Watson, tarihi belgelerin üzerine bir röntgen çekerek izleyicilere Aborijin tarihini gözden kaçırmamalarını hatırlatıyor. Kredi… Judy Watson, “gölge kemik” Brisbane’deki Milani Galerisi’nin izniyle.
Bu kemiklerin çoğu ait oldukları yere geri gönderilmedi. Arrernte ve Kalkadoon mirasının küratörü Hetti Perkins, müzelerdeki ata kalıntılarına atıfta bulunan çalışmamın “dolaplarınızdaki iskeletlerimizi” gösterdiğini yazdı. Dünyanın dört bir yanında Yerli topluluklar, atalarının kalıntılarını ve eserlerini evlerine geri getirmek için pazarlık yapıyor.
Vizyoner olmak için risk almanız gerekir. Daha geleneksel ortamlar yetersiz kaldığında, yeni multimedya yaklaşımları gerekir. Sanatçılar, medyanın, malzemelerin ve fikirlerin dönüştürücü, şekil değiştiren doğasını deneyimleyebildiklerinde başarılı olurlar. Irk, cinsiyet ve otorite sınırlarını zorluyorlar, gizli hikayeleri ve çevresel ve küresel felaketleri açığa çıkarıyorlar.
“Gölge kemiğinde” ellerim güneş ışığına karşı açılıp kapanıyor. Warrane’de (Sidney Limanı) su üzerinde dans eden güneş ışığının görüntüsünü cep telefonumla kaydettim. Görüntünün arka planındaki ses, Sidney Liman Köprüsü’ndeki trafiğin sesidir. Köprünün altındaki kayalara çarpan suyun sesini de duyabilirsiniz. Arkadaşım ve sanatçı meslektaşım Rosemary Laing, omuzlarıma eğildi ve güneş ışığını içeri almak için ellerimi genişletip büzüştüğümde beni filme aldı.
“Gölge kemiği”nden alınan bu çok katmanlı görüntü, aydınlık ve karanlık temalarını sergiliyor. Judy Watson, sinemasında, geçmişteki tatsız olayları örtbas etme eylemini ve eylemsizliğini aktarmak için ellerinin açılıp kapandığı kliplere yer verdi. Kredi… Judy Watson, “gölge kemik” Brisbane’deki Milani Galerisi’nin izniyle.
Tatsız olayları ve tatsız gerçekleri engelleme eylemini ve eylemsizliğini canlandırmak istedim. Bu etki, bu trajedilerin geçmiş, bugün ve gelecek bağlamında ne anlama geldiğine dayanmaktadır. Polis nezaretinde siyahi ölümler hâlâ devam ediyor. Avustralya’da sınır savaşları yapıldı ve kabul edilmeleri gerekiyor. Hatırlamak acı verici olsa da, tanınması ve hatırlanması gereken ortak bir geçmişimiz var. Görüntüm, Wakka Wakka ve Kalkadoon’dan gurur duyan bir kadın ve Blaklash Creative danışmanlık şirketinin eş direktörü Amanda Hayman’ın küratörlüğünü yaptığı son sergim “iskeletler”in ayrılmaz bir parçası.
Hem işimde hem de hayatımda, Kuzey Batı Queensland’in Boodjamulla (Lawn Hill) bölgesinde bir katliamdan sağ kurtulan büyük-büyük-büyükannem Rosie’den ilham alıyorum. Su altında ağırlığını artırmak için vücuduna taşlar koyarak kendini gizledi, burada saman benzeri sazların arasından nefes aldı. Hayatta kaldığı için buradayız.
Şimdi bu hayatta kalma hikayelerini gün ışığına çıkarmak bize kalmış.
Judy Watson, Brisbane, Avustralya’da yaşayan bir Waanyi sanatçısıdır. Küratörlüğünü Amanda Hayman’ın üstlendiği “iskeletler” sergisi, Brisbane’deki Queensland Eyalet Arşivleri’nde izleniyor. Amanda Hayman ve Jonathan Richards bu makaleye katkıda bulundu. Queensland Eyalet Arşivleri, ek tarihsel ayrıntılar sağladı.